Kasabaya geleli bir ay kadar olmuştu. Kiraladıkları bahçe içindeki tek katlı küçük eve taşınalı da neredeyse bir hafta. Ev yolun bu tarafındaki tek yapıydı, diğer bütün evler yolun karşısında kalıyordu. Bahçe kapısından yola doğru çıktı. Yolun karşısında kendisi ile hemen hemen aynı yaşta olan ve ona bakan bir erkek çocuğu gördü, sevindi. Yolu geçti, çocuğun yanına yürüdü. Arkadaş buldum diye sevindi.
Ağzını açıp bir şey söylemeye fırsat kalmadan, çocuk yerden bir taş alıp kafasına şiddetle vurdu. Gözlerinde beyaz bir ışık çaktı. Okumaya devam et “arkadaş – kısa öykü”